اگر انسان می خواهد فکر کند که این دنیا آخرش چیست،
بهترین راه این است که به گذشته فکر کند. به این فکر کند که عمری که کرده است،
در این مدت چه شده است؟ باقی عمرش هم همین خواهد بود دیگر.
گاهی خودمان را نصیحت کنیم، به خود بگوییم رفقای ما که همه مرده اند،
آن ها که از ما قوی تر و پولدارتر بودند همه مرده اند. پس ما هم میمیریم.
راجع به گذشته فکر کنیم که چه کردیم، بقیه اش هم همان خواهد بود.
به خود بگوییم قدیم تر که ما جوان بودیم، این همه گرفتاری داشتیم،
بقیه عمر که بدتر است، دل خود را به چه چیزی خوش کنیم؟
"حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی"
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
نظرات شما عزیزان:
ثابت شده که زمان زندگی 75 ساله در این دنیا نسبت به جهان آخرت کمتر از دو دقیقه می باشد.
این قافله عمر عجب می گذرد.